Jest to niewielki chrząszcz z rodziny stonkowatych. Osobniki
dorosłe są wielkości 4,5-6,5 mm, posiadają podłużne pokrywy o zabarwieniu
żółtawo-brązowym z czarnym deseniem, pokryte krótkimi jedwabistymi włoskami.
Posiadają dość długie czółki w stosunku do ciała, samce mają dłuższe czółki niż
samice. Jaja są okrągłe o średnicy 0,4mm., koloru ciemnożółtego do brązowego.
Larwy o długości 6-9 mm są błyszczące zielonkawo-żółte do białawego. Ciało jest
pokryte brodawkami.
Cykl rozwojowy
Zimują jaja złożone przez samice na jednorocznych pędach. W
maju z jaj wylęgają się larwy, które żerują na młodych listkach przez około 4-5
tygodni. Po osiągnięciu dojrzałości schodzą do gleby w pobliżu rośliny
żywicielskiej w celu przepoczwarczenia. Tuż pod powierzchnią tworzą kokony, z
których po 10 dniach wychodzą już dorosłe osobniki. Samice składają jaja aż do
końca października w wygryzionych w gałązkach otworach, które zasklepiają papką
trocin i kału. W ten sposób składają od kilku do dwudziestu jaj przygotowanych
do zimowania. Na rok występuje jedno
pokolenie.
Zwalczanie
Ekologicznym sposobem ograniczania populacji szkodnika jest
usuwanie młodych listków na końcach pędów z widocznymi objawami szkodnika ponieważ
tam znajdują się jeszcze larwy, których należy się pozbyć poprzez np. spalenie.
Szkodnik nie przejdzie pełnego cyklu rozwojowego więc w przyszłym roku możemy
spodziewać się mniejszego porażenia przez owada, pod warunkiem że nie przylecą
dorosłe osobniki z innych miejsc.
Szkodnika można zwalczać także opryskami chemicznymi już
przy zauważeniu pierwszych larw, aby uniknąć dalszych gołożerów. Do środków
zwalczających szarynkę kalinówkę należą pyretroidy o działaniu kontaktowym, np.
Fastac.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz